ÖLÜMCÜL YARAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yüreğimde kaldığın uzun yıllarda
Ne güneşim olabildin ne de gölgem Birlikte gülemedik çekişmeli yaşadık Yorulduk birbirimizde örseledik sevdayı Belki de sevmeyi beceremedik
Yokluğun içimi acıtıyor
Sessiz gemiler geçiyor Cam kırıklı yüreğimin taa ortasından Avuçlarıma yalnızlığın kanı doluyor Sensizlik yazılsa da yarınlara Sırtımdan zaman vursa da insafsızca Ciğerime ayrılığın közü düşsede Verdiğim sözden dönmeyeceğim Gitmelisin benden ve bu şehirden Yürümeyen bu aşk kanatıyor ikimizi de Canımda candar yaptığım seni Yakmayı göze alarak Git dedim hadi git artık sevgili Çek düşlerimden ellerini Acımadan basıp geçiyorsun yüreğimden Her geldiğinde canımın yarasına Kırık hançer gibi saplanıyorsun Tebessümüm bu yüzden donuk dudak kıvrımlarımda Nefesim kesilene kadar Sahile vuran dalgalarda ıslanmak istiyorum delice Birbirimize doğduğumuz ilk gün üzerimde olan Yırtık kot pantolon balıkçı yaka yeşil kazak var üstümde Saçlarımı toplayınca kızıyordun ya Sana inat at kuyruğu yapıyorum Uzun alev saçlarımı Birlikte üşümek için yürüyorum sessizce Senli günlerimi vurmaya Hayallerimi suya bırakmaya gidiyorum Deniz kenarına Sokaklar yağmur kokuyor Hüzün bulutları dolanıyor Sol yanımı rahat bırakmıyorsun İçime dolmasın yosun kokun diye Denizin çok sevdiğim iyot kokusunu Doyasıya çekmiyorum içime ’’Gözlerine ağlamak bu kadar mı yakışır bir kadının’’ diyen sesini özlemedim ki Yağan yağmur ıslatıyor yanaklarımı Öylesine ağlıyorum işte Yalandan Ölesiye hasretim değilsin Her gün çoğalmıyorsun bende Düşlerimde bile sana düşmüyor gözlerim hiç sevinme Tutku değil gerçek aşk sızısı içimi kanatan Yitirilmiş güzel günlere duyulan özlem Bu yangının adı pay çıkarma kendine Kalem kendiliğinden yazıyor Tut ki kalbime yanlışlıkla sıkılmış kör bir kurşunsun Çıkarılması da kalması da tehlikeli Bir mermi çekirdeği say kendini yüreğimde Nefes aldıkça canımı yakan Ölümcül yaramsın Biraz kan/arsın içimde O kadar DENİZ_DERYA35 |
Şiiri erkek uğraşısı algılayan geleneksel damar ki damarı tuttu mu çokta tekinsiz bir membadır kanımca. Açıkçası şiir; Erkeğin kadına hitap alanıymış da, kadın kendisine hitap etmeyeceğine göre kadın şair olmasını garip bulma garabeti karşımıza çıkar kimi.
Oysa, tarih boyunca pek çok toplumda sanki erkeğin inhisarında imiş gibi algılanan duygular kaleminizde ne de güzel süzülüp billurlaşıyor.
Demem odur ki; İnhisar kavramını bir Bilecik ilçesi olarak karşılamak ve ötesine geçmemek en emin yol, en gerçekçi yaklaşım hayatta.
Saygı ve selamlarımla...
levent taner tarafından 1/14/2015 12:26:02 PM zamanında düzenlenmiştir.