yıprandım/aşkın kırmızısı
yorgun sabahlara açılan yorgun gözler
yüreğe saplanır bir sızı soğur ışıkları ölgün güneşin yıkılan duvarlara çizilen sayılı günler bitecekti ya hani bilmem kaçında bu ayın bitmedi taş bağlayıp gülümseyen günlere kuyulara bırakıldı özde büyüyen düşler rus ruleti oynadı zaman herkesle ve hep ondan yana oldu şans ıskalıyor hayat her kez sevginin büyüsünde tutsak bedenleri ve ben her gün bir fırça geçirip elime mor akşamların lacivertinde yamanırken siyaha yolculuk ettim beyazın diplerine ve her kez yıpransam da bileyledim ümidin dişlerini yılmadım yani ne öldürdüm düşlerimi ne öldüm ıssızlıkta yeniden doğacak yarın gün benim için bir daha bu kez elimdeki fırça aşkın kırmızısında atilla güler bit pazarından... |
yeniden doğacak yarın gün
benim için
bir daha
bu kez elimdeki fırça
aşkın kırmızısında
_Sagılar muhteşemdi