Bir var bir yok

Bu gün sensizliğimin can alıcı arefesinde
neler vermezdim eski anılarıma,neler vermezdim sensizliğimin senle olmasına
neler vermezdim’ki bir avuç mutluluğumuza
yine bahar akşamı senle başlayan sevgi kaynağına neler vermezdim.
hayat ikimizi bu dünyada çok görmüşcesine
bir var bir yok misali her anında bir yanımız eksik
her gününde bir var bir yoktu
sen vardın benle olmayan,ben yok oldum,ben seni yok ettim
bu dünya bizemi dar geldi,iki kişiydik seven sevilen ve sevilenle seven
tıpkı gerçekle yalan gibi, tıpkı dünyayla ölüm sonrası gerçek gibi
tıpkı masalların başlangıcı,bizim bitişimiz’miş meğer.
oysa masalları dizlerinde dinlemek vardı,bir varmış bir yokmuş gibi
hayat’ta bir masal’da biz olduk.
sonu hazinde olsa başlangıcında yürek yumuşatan öykünün
şimdi sensiz ben masallar söylesemde,sen dinleyemezsin
senden masal istesemde sen söyleyemezsin
bizim öykümüzde masallara başlangıç olmuş
bir varmış bir yokmuş..
ali kılıç