ELLERİM YALNIZLIKTAN ÜŞÜYOR
Ellerim yalnızlıktan üşüyor
Yüreğim sensizlikten yanıyor Ne vakit seni düşünsem Sanki üzerime dağlar çöküyor Sen yokken Kanadı kırılmış bir kuş gibiyim Bir yanım kesik Bir yanım eksik Dudaklarımda pimi çekilmiş bir sözcük Gözlerimde boşluğa haykıran Haykırdıkça ümidi azalan İçi boş bir sessizlik Birgün çıkıp gelirsen bil ki ağlayacağım Yaş düştükçe gözümden Akıp çoğalacağım Yıllardır başımı koyduğum yastıklara inat Dizlerinde uyuyacağım Yüreğine sarılacağım Kendimi unutacağım... |