AŞK BENİM ADIM
AŞK BENİM ADIM
Ateşten bir gömlek olarak indim Akıllara sığmaz tuzağım, fendim Ademi havaya bağlayan bendim Aleve bindiren aşk benim adım. Bölsen de çarpsan dakesir ederim Yaş kuru ne varsa tesir ederim Kıralı köleye esir ederim Tahtlardan indiren aşk benim adım. Nemrutların ateşleri yakamaz Dağlar ile güreş tutsam yıkamaz Ne tıp ne fen benle başa çıkamaz Dünyayı döndüren aşk benim adım. Tarife lüzum yok bellidir halim Bazen mazlum oldum bezen de zalim Gah cahil olurum gahi de alim Ocaklar söndüren aşk benim adım. Benim narım suya düşse su yanar Dokunduğum insan meczuba döner Fırınlara girsem fırınlar donar Alevsiz yandıran aşk benim adım. Mevlana dönmeyi benden öğrendi Kerem de yanmayı benden öğrendi Zemheri donmayı benden öğrendi Sızılar dindiren aşk benim adım. Yusuf ile zindanlara sürüldüm Cerciş ile öldüm öldüm dirildim Hallaç ile dara çıktım görüldüm Seveni kandıran aşk benim adım. Yunus’la balığın karnında kaldım Mecnuna Leylayım, aklını aldım Ferhat’ta göründüm dağları deldim Kanları donduran aşk benim adım. Kitabım yok seven kalbe yazıldım Nesimi’yle diri diri yüzüldüm Eros’la Amor’a girdim bozuldum Zamanı sündüren aşk benim adım Akçınar’ı inim inim inlettim Feryadını gök kubbede çınlattım Bir bakışta neler neler anlattım Düşeni öldüren aşk benim adım. M.ALİ AKÇINAR |