Küpeşte Yarim
akrep ve yelkovan duman altı olmuşken;
gözlerimde süzgün spiral yansımalar... boşluğu mıncıklayan karnımda işgüzar gurultular... tezgahta bir daha asla çiçek açmayacak tohumlar... ve önümde şiir eskizi onlarca kağıt ah küpeşte yarim! bir kağıt bile yedi kez katlanamazken üst üste aynı yerden defalarca karalanamazken beni kaç kez katladın karaladın sen! jir-fhrn |
şiir okuyorum sayfanda.