Yıl 1.
Dibe vurduk usta..
En dibe.. Şimdi vurgunlar gibi geçmekte ömür.. Ve susuyoruz en şaşalısından hayata.. Artık isyan sözcükleri kurmak bir tarafa.. Gamzeli gülücükler fırlatıyoruz etrafa.. İsyan gülücükleri.. Dibe vurduk usta.. Üstümüzde insancıklar dolaşıyor.. Üç kuruşluk hayatını bozdurup idareli kullanmaya çalışan ufaklıklar.. Hani sorsan aşkı.. Bırak ne soracaksın.. Utanmasa "yenirmi?" diyecek şuur artıkları.. Hayatın.. Binlerce kez çakılan çivisi çıktı kırkı çıkmadan.. Öyle ya yalandan devşirilmişti dünya.. Ve sevda.. Ve bilmem ne bela.. Dipteyim.. Bir kum saati gibi yaş döküyorum ruhumun avuçlarına.. Şimdi zaman baş ucumda dursa.. Eşsiz tınısıyla uzaktan bir ses duyulsa.. "Uyan!.." "Yıl 1. " "Dünya da ilk gündür bu an.." Fikret İZGİ |