Yakıyor İstanbul..
Konuş ey suskun şehir ıstanbul
Sessizliğinde dökülür en acı hayatlar Denizlerinde kaybolup gider umutlar Karanlığında yok oldum ıstanbul Mavidir denizin suyun ıstanbul Kızdığında karartırsın mutlu yuvalar Her köşesinde bin bir çeşit yaşamlar Karanlığında tükendim ıstanbul Aşk diyerek üzdün ıstanbul Hep zulüm dert verdin Nice yürekler yaktın yıktın Karanlığında boğuldum ıstanbul Meskenim sen oldun ıstanbul Gurbet’tin sıla eyledim seni Gönül koydun verdim yarimi Karanlığında vurdun beni ıstanbul... |
Sessizliğinde dökülür en acı hayatlar
Denizlerinde kaybolup gider umutlar
Karanlığında yok oldum ıstanbul
ne güzel bir anlatımdı..kutladım kalemi..saygım çokcaa