Sessiz soluyorum nefesini ve bir o kadarda sakin,
İçime doğuyor hasret, özlem, umut,,
Ve yine soluyorum nefesini,
Kalp atışlarım sevdamın bekçisi,

Yüreğimden dökülür hasret sözlerim,
Umutlarım eşlik eder karanlık sokaklarda,
Yalnızlık sadece oturdugum banklarda kazılı,
Kelimelerden ibaret binlerce yalnızlığa dokunuyorum,

İçime işleyişleri sancıtır karın ağrısı misali,
Oysaki açmıştım aydınlık süzülen pencerelerini,
Umut saçıyordu gözlerim kapılar ardından,
Ateş böcekleri veriyordu gecenin mağrur rengini,

Eşsiz sessiz bakışlarının kadersizliğini yaşıyordum,
Başka bir adı olmalıydı bu çaresiz serzenişlerin,
Bir başka sevda’da yaşamak değildi sevmek,
Yaşamaktı nefesini soluduğum gecelerde,

Yine bekliyorum seni benden çalan aydınlığı,
Doğacak bin bir güzelliğinde gözlerine,
Açacak yeniden karanfiller, güller,
Sevgi dolu düş bahçelerinde***