deliyim ben affedin
lanet olası kavuran yokluğu
yalnızlığın kırmızı gecenin kara koynunda soluk yüzlere tokat sahte sevişlerde sahte inlemeler tutturabildiğine satılık bedenler sarkmış göğüslerinden sızıyor kara büyünün onulmaz yaraları her bedenin yüreğinde patlayan bir bomba ölümün çirkin yüzü! varmadan önce son durağa bir yudum orta kahve muhabbet kırk yıl sonraya ne yatak yüzü görür insanlık ne de duyulur çığlığı söylenmediklerin üstelik deliyim ben affedin! ederken vedamı son kez cenazemde bir sevda türküsü söyleyin ki bileyim içinizde aşk sizin de yandığınca benim de içimde atilla güler eskileri işledim yüreğime |
sevgiler bu güzel yüreğe...