SEN GİDİNCE
sen gidince
sigaramın ucunda bir yalnızlık büyütüyorum bu şehirde sen diye körpe ve yetim alaca şafaklarda .... ve çok sonra gülerek yeşil tabutları kırıyorum yaşayan ölülere inat .... sen gidince sigaramın ucunda pahalı bir ayrılığı görüyorum alev alev yakan ... sen gidince uykularımı peşin sıra yolluyorum kör ve sağır sonra küflü bir mazinin penceresinden ulu orta seyrediyorum bıraktığın boşluğu ... gönül adamı ali... |