KÖR DEVİNİM
Kağıt havlular basar
İnceleyen yerine basar ki sızsın Dinsin; uzaklarının. Yıllardır aynı dert düz bir evren Gelir gider herkes erken Savaşımı içindedir doruğunun Kim bilir mavi ya da hedef yıldız. Devinimsel bir süreçtir geçirdiği Doğrulayamaz kare uçlu çekiçle vurur Şavkı durur, buldurur basamaklarında hayatım. Ey ebedi hayatın sonsuz bekleyeni Kim senin otuz yılını Sorgulamaya cesaret edebilir ki? Sen ki ölmüşsün, öldürülmüşsün Çoğu kez Hakkın elinden alınmış, -çekicin elinde de- Ya orak? Yıldızın gökte de Ya fikrin? Ya umudun? Yaşam zor diyorsun da peki ya Mücadelen arzun, istek? Yalnızım diyorsun; bak aynaya çift taraflı Senin gibi kaç yüz kişiyi Göreceksin yalnız? |
Güzel şiirini kalemini yüreğini kutlarım.
Selam saygımla,