metruk asal ilenç’e sevgilerle..

Unutamadık aykırı olduğumuz
Her sokakta..
Ve destursuz girmiştik her bağa
Sövmüşlerdi kızmışlardı dövmüşlerdi
Yazdığımız her mısrada.

Biz anahtar deliğinden bakan
Çocuklar gibiydik
Yaptıklarımız yapacaklarımızın bir garantisi değildi
Sadece gözümüz arkadaydı her yakanda.

Geldiğimiz her koyunda sürülmüştük uzaklara
Bir kopyadan daha fazlası değildik
-anlamadılar-

Kıyamadık renksiz açan hiçbir çiçeğe, dala
Kimliksiz deltalarda sarışındık,
Belki de bir hata.

Bizimle aydınlamadı belki her akşam
Arsız oruspularıydık ama tüm birahanelerin
Bir çeşit hay de gider bakışım bir şamdan
Sürer ondan gelen yollan.

-gölge gibi hastaydık hep bir korku-

Yorulmamıştık hasret dilde bir küfür
Saklı gülde Yakup kuyuda Yusuf değildik
Belki ama
Terslenmiş ya da tepilmiştik bir yamaçta.

Cebimizde vardır sürekli yastık
çok sıkı bir kastık patladık
Uzanır yatarız bacaklarımızın sığdığı her yere.

Bir şeyler sızıyor telaşımızdan saçlarımıza doğru
Sonra ince bir yaşamak susuz gider
Denizlere.

‘Selam olsun izbe sokaklarda ıslanmış tüm çocuklara’

-Sekenherk-