Tövbeden Yeni DöndümKaldır mesafeleri aradan Bırak sana gelsin ayaklarım Patikalı da olsa Kanatsa da keskin taşlar Dikenli de olsa Batsa da zehirli Oklar Gövdem sana dönük Ruhum sana meftun Ellerimin kirliliğine bakma Daha tövbeden yeni döndüm Kuru gözlerimdeki ıslaklık Vicdanımın sesiydi Yalvarışlarım haykırışlarım cevaplandı En sessiz en umutsuz anımda Yolumu tüketmeden yetiştin Ömrüm nihayete ermeden pişmanlıklarım erdi Olgun pişmanlıklar akıl vermekte artık bana Tekrarında yok oluşum kesin ve kesin Varlığımı varlığına borçluyum Yokluğumda bile Varsın yokluğumda Adımı unutsam da seni asla... Öyle işlenmişsin ki nakış nakış ilmek ilmek Nereye baksam seni görüyorum Kalp atışlarım zikzak çizer gibi Her defasında seni çiziyorum dualarımda Amin..!! diye bir ses gelir Kalbimin en ücra köşesinden Ses tellerim titrer Doğru kelime çıkmaz dilimden Dayanılması güç bir hal alır korkularım Aşkın manasını düşünürken Ve anlamam sonunda niye sevdiğimi Ve yine keşmekeşlerde kalırım Boğulurum acizliğimde başımı kaldırıp da bakamam Dilimin günahında Utancım beni yerlerde sürükler Sıkıştırılmış nefsimin son darbesinde Nefesimin yarım yamalak sıcaklığındaki Ufacık umut kırıntısıyla bağlılığım... Hafif bir rüzgar esse Dalından düşecek yaprak misali Öyle endişeli Öyle güç veriyor ki Asırlardır gövdesi toprakta bir çınar sanki Ellerim semada gözlerim kapalı boynum bükük Ya ellerme nur dolacak ya onur Ya da sonum olacak nefsimdeki gurur..!! |
Selam ve muhabbetlerimle.