CAN KIRIK, CANAK KIRIK, CANDAN ÖTE KALP KIRIK.
Örnek olsun bu halim, sevgiye kananlara
Kan sızdırır yüreğim tam ortasından yarık. Gökler ağlasın şimdi sevip de yananlara Can kırık, canan kırık, candan öte kalp kırık. Ben nasıl da sevmişim, bakar kör olmuş gözüm Alev alev harladı, sönmedi yürek közüm Sana döktü dilleri, sana idi her sözüm Can kırık, canan kırık, candan öte kalp kırık. Gecelere sığındım dertlerime o sırdaş Şafak ile ay mehtap oldu bana arkadaş Elimde şu kadehim, şişeler oldu yoldaş Can kırık, canan kırık, candan öte kalp kırık. Yalnızlığıma ağlar gökyüzünde yıldızlar Gözlerimde her damla, kirpiğimi yaldızlar Nerede bir çift görsem ciğerim içten sızlar Can kırık, canan kırık, candan öte kalp kırık. Faydasız inan herşey, bu yalnızlık öldürür Şu varlığın yeterdi, bir gelişin güldürür Yaşayan bir ölüyüm, cansızlığı bildirir Can kırık, canan kırık, candan öte kalp kırık. Gözlerinde doğardım, şimdiyse sabahlarım Şu avutan resmini, sol göğsümde saklarım Hayalinle avunur, günahımı aklarım Can kırık, canan kırık, candan öte kalp kırık. A.P MORKOÇ |