SEMERCİ
Eski sahibi hayvana çile çektirmişti
Sırtındaki yaralar derinleşip sızlatıyordu Titrek bacakları bir köşeye saklamıştı Semerci yağmurdan kaçarken fark ediyordu Dokunmak istedi Ürkek hayvan acı içinde karşılık veriyordu Uzaklaşıp sakinleşmesini bekledi Sonrasıysa boynuna ip bağlayıp götürmek oldu Emekleri en güzel semeri içindi Ayrıntıların üzerinde duruyordu Hayvan bulduğu sevgi karşısında hızlı iyileşmişti En güzel hediyeyi yapıyordu Semeri bitirip hayvanı giyindirmişti Mindere oturup soluklanıyordu Üzerine kendice süsleri eklemişti Hüsrandan doğan mutlulukla gururlanıyordu YUNUS YOLOĞLU |
Şiiri okurken geçmişi hatırladım.Duygulu bir şiirdi.
Yürekten Tebrik ederim.