![]() CANLAR ÖLÜMLÜ
Bizler bilseydik ölüm zamanını,
Kalır mıydı hiç bu hayatın tadı Son anımızda bir dost çağırırmış, Farketmiyor mevsim, bahar ya da kış... Han eski han,hancı eski hancıdır Bizi götüren hep aynı kervancıdır. Ağaçlar kurur ve insanlar ölür Tabutlar gider,yapraklar dökülür Yalnızız şu dünyada iki şeyde Bilin ki bir doğumda bir ölümde Var mı gelip gitmeyen?Gün dönümlü... Sabahlar akşamlı;canlar ölümlü... Ey ölüm kucağımı açtım sana! Gülümseyen çocuk gibi gel bana. |
şaşalı yaşamına takılıp unutuveriyoruz gerçekleri ta ki çalınan kapı bizimki oluncaya dek.
kutlar
saygılar bırakırım.