Öyle,
gözlerini kaçırıp
susmana gerek yok....
bağır avazın çıktığı kadar
feryat et tutanın yok
arada cimdik at
uyandır hislerini....
bana MAVİ bak/ ki
gözlerinden bir
anlam çıkartabileyim..
avuçlarıma sıkıştırdığım tohumla
mutlu/luk ek saksı/larıma,...
kaybedilmişliğin sıcaklığını
ben ruhumda hissedeyim
sen tut ellerimden
gözlerimi yumduğum zaman...!!!

dudak/larının arasında
fısıldayarak gelip giden
bize ait
bir nakarat
yada ezginin melodisi
kalabilse sadece
o zaman sevmeye önem verir
belki ağla/maklı bakışların...,
kim/bilir belkide
mücevher kutusunda
gizli kalan buse/lerin
belirir iki yanağın arasındaki
gamze/lerinden.
susmaya aldırış etme
heves/lenme pek
bağır sen haykırararak....
daldaki tek sarı yaprak düşüpde
ben ruhumu teslim ettiğimde
sen tut ellerimden
gözlerimi yumduğum zaman....!!!

Acı veriyor demeyesin
ürkme/yesin, korkma/yasın
karanlık/ların sana getirdiği
buruk düşlerden..//.
akşamın geç vakitl/erinde
çıkan rüzgarda
savrulmaya başladığında saçların
okşamak için uzanan
parmakları itekleme
yaşa/mın unutturmaya çalıştırdığı
saklı kentin aşk kokan sokaklarında
kayıp olma
çare/sizde kalma...//
gögsüne iliştirdiğin sevdanın
kovuklarında kaybolma
bir çukur kazılıpda sıram gelince
sen tut ellerimden
gözlerimi ben yumduğum zaman....!!!



..//
Bazen insan,
uzaktaki bir arkadaşı için güzel sözler söyleyip onun gönlünü kazanmak için hazırlık yapıp telefonu eline aldığında neden tuşlara dokunrken elleri titrer ve heyecan yapar söyleyeceklerinide unutarak hayal kırıklığı yaşar ve hemen konuyu değiştirerek oralı bile olamadan sadece kendinde bırakır demek istediklerini anlayamıyorum...
Oysa belkide güzellikleri yaşayacağını düşündüğü bir yürek var olabilecekdi karşısında,belkide çok güzel şeyleri başlatmak için ilk adımı atacaktı o an.Ama olmadı deyip neden isyan ederki telefonunu kapattıkdan sonra pişmanlıklarına...
Hayatmı çok acımasız yoksa korkunun hissettirdiği zalimlikmi kısıtlıyor olur söylenebilecek en güzel cümleleri.
Hayata gülümseyebilecekmiyiz acaba ne dersin.

Hasan KAYA 2011!/MERSİN


.


.