ROSS !
ROSS !
Bir akşam San Royel’de Altmış kiloluk bir matmazel Bir elinde cıgaret,bir elinde kadeh Gözlerinde Tainmısın havası var Ben daha otuzluk toy bir çocuğum Amerika’nın çılgın alemlerinde Yüreğimde karabasanlar saklıyorum !.. Adı Ross’du soyadını bilmedim O beni bilmedi,ben onu bilmedim Rock müziğinde gözlerini unuttum… Ben daha otuzluk toy bir çocuktum Ross’un yoksa otuzbeşi , Hırsız gözlerinde çelik neşter kadar cesaret Serçe kuşlarının korkusu kadar, çırpıntılı Budweiser nefesiyle,kahpe Takoma gecelerini süsleyen soluğunda boğuluyorum Ben bilmedim,hiç bilmedim Adı ross’du o kadar tanıdım Kırmızı dantelli kilodu vardı Hiç çıkardığını görmedim !... Vedat DÜNDAR |