Bir yalnızlık hikayesi
Bir yalnızlık hikayesi
Aklını çelen yalancı baharlardı Bastırılmaya alışık Açığa çıkmaya muhtaçtı Duyguları Bir sabah baktı kara buğu dağılıyor Ilık nefesiyle okşuyor başını geleceğin taşıyıcısı Umutlandı Zamanıdır dedi zamanı Damarlarına yürüyünce toprağın kanı Dallarına güç geldi Gözleri çiçeklendi Kuşların diline düştü neşesi Fırtınalarla geldi yeşilin düşmanları Çöktü üstüne bir kâbus, zorba mı zorba Dağıldı bereketli duyguların harmanı Döküldü umutları Yalnızlığa, yalnızlığa düştü kolları |
Dallarına güç geldi
Gözleri çiçeklendi
Kuşların diline düştü neşesi
diğer dizelerde güzeldi ama nedendir bilem bu dörtlük beni sardı...
yüreğinize sağlık hocam...