akla kara gibi olduğumuzun farkına varmadan sevmişiz
benim olmadığın halde sana taptım
iki zıt kutuplardayız ne dediysen ben tersiyim
bende isterdim sarımak
gülmek eğlenmek gezmek
istemezmiydim omzuna yaslanmak
ne yapsak olmadı,
akla kara gibiyiz tutamadık şu dilimizi
herşeyi becerdim
bir sevmemeyi beceremedim
oysa
senin için
bir zeytin bir tere yağı yada çörek olamadım
masana kurulamadım
gözlerine bakamadım,
elini tutamadım
avucuna gül koydum para koyamadım
sadece sevdim uzaktan uzağa bıkmadan
uykularımda rüyamda baktığım anda her zaman her şekilde sevdim,
bir anlamadın bir dinlemedin beni vurdun ve gittin.
ip gibi ilmek ilmek yaptın büktün bir kenera attın,
sağlık olsun sağlık olsun
yeterki sen mutlu ol
anladım ki
kader gülmeyince gülmüyor
aşk sevgi savdalanmak yetmiyor
o yüce kelimelerin değerini bilecek insan az çıkıyor,
her kes bir amaç gaye farkı düşünce içinde
öyle yorgunum ki

yorgunum kayalığın üstünde duran çınar ancı kadar
yorgun argın maviye bakıyorum martınların şarkısı çok da hoş,
kayalara vururken dalga balıkcın çığlıkları böler uykumu
böler rüyamı
bölmeyin rüyamı
şöyle derin derin maziyi hatırlamak istiyorum
hatırladıkca gelecek iyi olacak
çünkü hayat okulu mezunu oluyorum

irfan kökten