Yalnızlığıma bile bir elveda demeden...
Soğuk gecenin ayazında suratıma çarparken nisan yağmurları,
Binbir hışmıyla esiyordu şimal rüzgarları. Ne karanlığın girdapları alı koydu yolumdan, Ne de yağmurun keskin çarpışları. Yüzüm karanlığın koynunda kuzey rüzgarlarına dönük, Yüreğim nisan yağmurları gibi içine akıtır göz yaşlarını... Ve işte ben ağır adımlarla yürür giderim, İstanbul’un dar karanlık sokaklarında, Yalnızlığıma bile bir elveda demeden... Ağır adımlarla ilerlerim gecenin şafağına doğru... 12.04.2011 saat:00.30 ERARENG İSTANBUL |