aşk mı? boş ver gitsin
zamanlı zamansız
gelip gitmelerim bir kendime bir berikine küskünlüklerim soluk soluğa kabaran öfkem kimi zaman anlamsız nefretim geldiğinde hiç gitmeyen heyheylerim ben kendimi ne kadar sevdim? kırgın dağılmalarım yorgun sanrılarım dirençsiz adımlarımla hiçbir yere varamayışlarım eser yok içimde artık aşktan kelimeleri cümlelere katışlarım yana yakıla düşe kalka yazışlarım her harfte yangınlara atlayışlarım ve ardışık zamanlarda düğümleri kör atıp boynuma sarışlarım kızıla boyadığım her söz önümde bir engel bıktım ve hatta bık tır dım artık ne aşk ne de ayrılık ne çok şey saklanmış içimde hayatla karışık ne çok şeyi bastırmış sessizce aşk ve yalnızlık aptal olur aşıklar ve erken ölürmüş hani der ya bir şarkıda da “why do fools fall in love” çok oldu bıkalı saçma salak aşk hikayelerinden görünce sokaklarda açlıktan nefesi kokan çamurlar içinde yatacak bir yer arayan insanları başıboş hayvanları ve duyunca isyanını vücudunda bin bir kırıkla aşkı mor renklerde belleyen kadının ve dokununca yarasına ana hasreti çeken bir yetimin hatta vurulunca bir ana oğluyla beraber feryat figân aynı kanlı çatışmada söyle şimdi bana hangi aşk hangi sevgili hangi gönül kendime zincirledi beni hayat içimde bir dolu sahipsiz çığlık ah! eskilerde bir masaldı aşk galip geldi şimdi cadılar ve devler bütün sözler bayat ses etme ve aşk deme bana boş ver…gitsin atilla güler |
YAŞAYANKELİME tarafından 6/28/2015 9:52:53 AM zamanında düzenlenmiştir.