Çok Kalabalıklaştık Biz
Çok kalabalıklaştık biz
Biraz sen, biraz ben derken baya çoğaldık biz Haliyle çok karmaşıklaştık biz Senin parmakların, benim parmaklarımda kayboldu Yolumuzu şaşırdık biz Hem yorulduk da biz Çok yürüdük, soluksuz yaşadık bazen Bir köşede çay içmeye bile vaktimiz kalmadı Yemeklerin soğukluğu da bundan mıydı? Yoksa ağzımızın tadı mı kaçmıştı? Sana gelemem artık ben Ayaklarım böyle geri geri giderken Sözlerim seni bulabilir mi bilemem İkimizde böyle delice susarken Umudun uğramadığı yerler de var mıydı? Sevginin yokluğu muydu yakan yoksa sızının bile yoksulluğu mudur bu içinde yanan Onu da kaybediyoruz sanırım Belki de buluruz bir gün kim bilir Ama önce bu kalabalığı dağıtmalıyız biz Görüyorsun işte Çok kalabalıklaştık biz Gitmeliyim sen tam uyumuşken Biraz gürültülü, biraz sessiz Sakın uyanma senden ellerimi çekerken İçimizden biri gitmeli mecburen Ya sen ya ben ya da ikimiz birden. Bu kalabalığı ayırmalıyız biz Cemile SÖNMEZ |
Aşk böyle bir ordu.