K O R G İ B İ
Bu gecede yıldız yok, karanlık sema.
Gecenin karanlığı yakar kor gibi. Yalnızlık arkadaşım gelir odama. Kalbime tane tane yağar kar gibi. Küçücük duygularım sığmaz bir yere. Koskoca kainatın sınırı nere. Semayı anlamaya çıktık sefere. Çok küçüldü yeryüzü, dünya dar gibi. Düşünceler şuursuz, filozof sefil. Fikirler altüst olmuş, fikirsiz kefil. Bir gün darağacında açtı karanfil. İndirilen mevtanın rengi nar gibi. Pencereler tutsaktır, çatılar özgür. Geliyor yeni nesil, hür fikirli hür. Hasta rejim yıkılır, vurulur mühür. Yıkılan sistemlerin hepsi zar gibi. Düşünen beyin esir, mahkum düşünce. Kelepçeler vurulur söylenmez hece. Artık düşünme demek büyük işkence. Bu gariban diyor ki fikir har gibi. 20/03/2003 Yaşar TAŞKESEN |
su gibi