Eylül Susmaları
bir şiir miydi yaşam - her harfi acıya doğan
her satırı hasret kokan - her dizesi ayrılığa yazılan bir şiir miydi yaşam - finali ölüm olan.. ağlamayı unutmuş gözlerin kurak yüreklerinde soluyorken rengarenk sevgi çiçekleri dayanılmaz sancılarla boğuşmak dost hançerlerinden alınan yaralarla simsiyah kefene sarılıp gömülmek kimsesiz - dipsiz karanlıklarda inlemek sonrası S U S M A K ve kaybolmak uçsuz bucaksız derinlerde şiir - şiir S U S M A K nasıldır bilir misiniz tahmin edemeyeceğiniz ıssızlıklarda her biri size ait kelimelerin can çekişen çığlıklarını dinlemek bilir misiniz nasıldır duymak istediğiniz tüm sözlerin ardına bakmayan birinin götürdüğünü bilmek siz umarsızca sürerken namlunuzun ucuna ihanetleri sonra tetiklerken ard - arda üzerime hedef alacak suretim kaldıysa gözlerinizde hadi - devam edin vurmaya beni şimdi ben çok uzaklarda gecenin siyah duvağını açan mehtabın gülüşünü izliyorum göğsümün tam ortasına bir yılan gibi oturan özlemlerle kıvrım- kıvrım kıvranıyor çaresizliğim bir ada karası şişesinde ama ne çare siz hayatta olduğunuzu sanıyorken ve öldürmeye teşebbüslere devam ediyorken ben yaşamadığımın farkındayım işte hepsi bu oysa her doğan yaşadığını sanıyor ölüme doğduğunu bile - bile artık sus yüreğim S U S çünkü ben S U S U Y O R U M 25/Eylül/2007 Avşa Eylül Günlüğüm Figen YARAR |
şiirle kalın..