Karmaşık
Karın ağrısı bir düşün
Yani ömrümün orta yerinde Orta yaşımın dönülmemiş Sapılmamış köşesindeyim Bir ömrün kaç köşesi Gidilecek kaç yönü olur Kaçılanlar hariç, bilmezsiniz Maymun kıçı gibi açık, seçik Bir organın üzerinde yaşamak Bir an olsun yalnızca bir tek an Yeniden doğmak ve seçmek için Daha kaç ömür eskitmek Kaç tanrıya yalvarmak gerekir Onu da bilmezsiniz Sefil yaşamımın bu sızılı Vicdan arası sırasında Kaç baş geri gitmeli Kaç fırın ekmek yemeli ve Daha kaç türkü söylemeli İnadına yaşamaksa Direnmekse ömür Kaç intihar daha ertelemeli Siz onu da bilmezsiniz Aşka dair bir mısra geçiremedim Bir sevgili daha eskitemedim ki Orta yaşımın orta yerinde Bir kör fare trafiğinde Hangi yöne gitsem O kadar uzağım senden Hangi yöne gitsem O kadar pişmanım Tüm iyi niyetimle söylüyorum Gittiğim tüm yollar Beni olgunlaştırdı ve yalnızlık Bozguna uğradı Artık ne kaybedecek zaman Nede sevecek insan Ruhum kederin raksıyla meşk ediyor Acı dürüstlüğünden vazgeçmiyor Ve ben bir balıkçı nefesinde Hiç bilmediğiniz bir denizin Şebnem olup karışıyorum sularına Henüz yakalanmamış bir balığın Tenini okşuyorum ve bir vapurun Hiç çıkamadığı yolculukta Onu sırtımda taşıyorum Siz bilmezsiniz Su oldum, mavi oldum Kendimi hala içimde taşıyorum |
hangi kalbe saklanırsa saklansın
sadece kendine dönüyor insan
suya karışsa da
yele karışsa da insan hep aynı yerde işte
...
biz hiç bilemeyiz ki neyin karmaşasıdır bu? (güzeldi ha Çelikol, çokk.)
Nebiha Muradî tarafından 12/7/2011 12:41:25 PM zamanında düzenlenmiştir.