Ortodoksluklar
Tek konuşulur yüzüdür bacaklarının arası.
Sakal ve bıyık da bıraktığı. Dönmez bir sapkının. Üzerine bir dedikodu. Yaklaşmaz kadınlara buyurulduğu gibi. Kışkırtır kuşkuları. Başlarındaki sorguç ve berbername. Gömdürülmüştür diri diri toprağa başaşağı. Ürker ve parlar birkaç katana ötede. Neden anlayamıyordum. Tutunur bir utanç ince. Bir kız limon yanığı. Saçak altlarında dolaşır erkeğini. Açılmıştır kapılarının kilitleri kendiliğinden. Kıpırdanır bir kefen. Gebelenmiştir yatarak üzerine ölünün. Bir kilisede işlemeyen. Bataklıklarda büyütmüştür çocuğu. Neft dökerek yakıyordum bir mektubu da kuş zarflı balmumu. Artık bir çocuğun yüreğindeki eğriliktir. Bileğinde doldurulmuş ve bütün bir atmaca taşıması. Çalışır toplamıya tüylerini. Yazdırır göğsüne safranla. Yinelediği bir sözcük kezlerce: Erselik! Sevişir ısırarak kendi ağzını. Çalar lavtasını yılgının elden düşme. Malta Yahudisi’ni okuyordum. Barındığım sandukanın içinde. |