SENDE KALDIM
Sabahın gözleriyle okudum kalbini
Tanışmamıştım ilkbaharla henüz Tenimde buz güneş tadındaydı hep Ve sen kanadıydın kuşların Adıydın, şanıydın en derin aşkların... Tesadüftü, açmıştım penceremi Geçiyordu kaldırımlar ayaklarının altından Sanki dünya senin için dönüyordu Saçların rüzgarla içmişti rüyaları Gün ışığında ilk gördüm karaları Aklın alması gibi değil bu! Mantığın taşa dönmesiydi sanki Hissetmişmiydin de yaktın ateşini içinin Ellerine doğru uzandım, daldım, yandım... Ben o andan sonra hep sende kaldım. |