Sabahın gözleriyle okudum kalbini
Tanışmamıştım ilkbaharla henüz
Tenimde buz
güneş tadındaydı hep
Ve sen kanadıydın kuşların
Adıydın, şanıydın en derin
aşkların...
Tesadüftü, açmıştım penceremi
Geçiyordu kaldırımlar ayaklarının altından
Sanki
dünya senin için dönüyordu
Saçların rüzgarla içmişti rüyaları
Gün ışığında ilk gördüm karaları
Aklın alması gibi değil bu!
Mantığın taşa dönmesiydi sanki
Hissetmişmiydin de yaktın ateşini içinin
Ellerine doğru uzandım, daldım, yandım...
Ben o andan sonra hep sende kaldım.
Cevap Yaz