Galaylı gablara şerbet dökmüşler,
İçerler her sabah, galaylı gabdan,
İçine şerbetten, baldan koymuşlar,
Tadına her alan, kalkar sofradan.

Hu çeker bir avrat aşağı bağdan,
Ses gelir duyulur, karşı dağlardan,
Koyunlar kuzular, döner çayırdan,
Süt sağar koyundan hatçe kadın.

Ülübü toplardır, gadın anam
Ülübü sevmezdir kızardır babam,
Badılcan devşirmiş, getirir halam,
Soyardır kıyardır, senit üstünde.

Bınarda yumarlar, kirli esvabı,
Etlikte bayram da yerler kebabı,
Herkese dağıtsan, çoktur sevabı,
Güz gelir kesilir, kışlık etlikler.

Esvabın togucu, gara ağaçtır,
Şehrimin eteği, zümrüt yamaçtır,
Ermenek bağları, çok da sulaktır,
Git de gör dağları, çıkabilirsen.

Derede yunarlar temmuz ayında,
Kışın da donarsın, damın başında,
Kar yağar buz olur, sağın solunda,
Düşersin dikkat et, evin yolunda.

Değiymen daşları, bulgur üğütür,
Un bulgur olunca, doldur da götür,
Halkını bir görsen, hepsi yörüktür,
At eşek çok vardır, evin önünde.

Mınardan içerler, buz kesen suyu,
Olmazdır bu yerlerde bu yerde kuyu,
Halkı var dert dinler, güzeldir huyu,
Yaşamak gerektir, öğrenmek için.

Darıyı yerlerdir, taze cevizle,
Kahveler pişerdir, bakır cezveyle,
Yemişler toplanır, gündüz gözüyle,
Elma nar tatlıdır, bizim oranın.

Ülübü ekerler, bahar gelince,
Eğrimler büyürdür, avar içinde,,
Kızarır dururdur, güneş görünce,
Töymakan karışır kenar yerine.


Ağaçtan çocuklar teyin tutarlar,
İp bağlar boynuna, okşar dururlar
Damlarda yollarda koşar dururlar,
Bir görsen dallarda öten teyini.

Somunu severler, eğer sıcaksa,
Tere yağ sürerler, eğer kalmışsa,
Kekikle çiçekten, bir de bal varsa,
Yufkaya katarak, yerler somunu.

Ahmet Yüksel Şanlı er
Ermenek