SEVDİN Mİ, YANDIN!
Yandın dedimse
Öyle hemen bet yorma. İçin için, cayır cayır yanar Işıl ışıl parlarsın insanlar içinde. Sesin daha berrak çıkar Omurgan doğrulur yürürken Endamın şaşırtır tanıyanlarını. Güzelleşirsin Fena çekici olursun Bakmayanlar bile bakar Görmeyenler görmek için deli olur Sen mutlu oldukça Çoğalır kısmetin inadına Sevdin madem Yan yanabildiğince Güzeldir yanmak Geçmişin köhnemiş rüyaları Dökülür pul pul ruhundan, yan Düşer gözünden yarım kıymetli ne varsa Gönlünden uçar gider eksik anılar, yan Yandıkça sevecek Sevdikçe yanacaksın Çok güzel olacaksın. Yan önce cayır cayır Sonra onu da beter yak… İstanbul / neyzence |
kaleminiz daim olsun