Susturan an, ruhma seslenen hicran!Akıp gider zaman Ömür sayfalarında anlamlaşır ibret sunan Aklın ve vicdanın cevaz verdiği heyecan Umutla yol alan, vefasını aşkta bulan Sadakat ikliminde şikayeti unutan Halin demiyle ağlatan Ne hüzün devadır Ne şevkten yoksun kalmak vuslattır İnsan aklı ve iradesiyle anlamlaşan figandır Mizan için fırsattır,araf için gamdır Bekleyen zamanın umutlarında ki feryattır Zafiyetleri olacaktır,nihaeyeti eftaldir Tövbet etmek haktır Yaratan adına teslim edilen cenahtır İradesi ve aklı için en ulvi umut ve kanaattir Fikretmeye malik olan için şarttır Yoksa bigane kalmak ne müthiş azaptır İnsan kul olmak adına ihsandır Aşktan söz ederler Nefsin ilgasında nefeslenmeyi fırsat bilirler Ruhun ve kalbin hicranından kal etmezler Firkaete duçar olan sevdayı ne bilirler Harın eşiğinde heyecan için inlerler Neticesinde bitap olup kederlenirler Akıl, aşkın şavkında ki ardır Kalbin nazarında ki edeb-i sevdadır Hak ve hakikatin umutlarında ki yegane farktır İrade sahibine teslim edilen sanattır Farkı fark ettiren izanın ramıdır Ruhun sürur turabıdır İnsan fikrettikçe ikbaldir Okuduğu, kal ettiğinden ziyadesiyle çok olmalıdır İdrake nail olmadan yazmaktan kaçınmalıdır Şakliyet için çabalamamalıdır Kabrin sessizliğinden asla korkmamalıdır Umutlarını ruhunun aktiyle muvazene yapmalıdır Göçüp gidenden geriye ne kalır En yakınları dahi bir müddet sonra unutacaktır Yıllara sari yüreğinde taşıdığı hicran ne yapacaktır Hüzün dahi kal etmesine fırsat tanımayacaktır Göçüp giden saklı zaman bir bir anlatacaktır Yazılan ne varsa önümüze çıkacaktır Aşk, halin demi olmadan Asla ruhi manada anlaşılmayacaktır Mustafa CİLASUN |