Benim için
diyorlarmış.
öfke kusmuş düşlere
artık aldırış etmez o
öyle çekip gitmelere
ne kadar seyrek düşsede yağmurlar
ıslatıyor
ne kadar karanlık olmasada geceler
korkutuyor
söz geçiremiyorsam yüreğime
içine işlemiş çizgilerle
yaşlı bir yüz olarak çıkıyoırsam
karşına
demekki ben hala uyuyamıyorum.


Benim için
deselerde,
bakışları ağlamaklı
umrunda bile değil onun
kırgınlıklar küsmeler
ne kadar bağlasada duygular içten
samimi
ne kadar mutlu olsada yürek
ürkek
bir bildiği hiç olmamış elbet
taş bastığı yüreğinin
beyaz saçlar ve sakal ile çıkıyorsam
karşına
demek ki ben hala uyuyamıyorum.

Benim için
demişlersede
huysuz ve dokunaklı
geçsede film şeride gibi
gözlerinin önünden zaman
aldanmalar kanmalar
nereye kadar dı zamana dur
diyebilmek.
ne kadar sürerdi ki onu elinle
durdurabilmek.
duvara çaktığı bir çivi kadar
güçsüz
kapıya vurduğu bir kilit kadar
zalim
hiç olmamış yüreğinde kırmalar.
çekilmiş köşesine
elinde baston gözünde gözlükleri ile
bakarken
demekki ben hala uyanık kalmışım.......

Hasan Kaya / MERSİN




.