Bir hayat düşün...
Senin olan, ya da olmayan
Bazen herşeyiyle senin,
bazen de hiç yok.
Seviyorsundur bunu
zaman zaman da acı verir bu durum
İstersin gecelerce sarılmak
kollarında uyumak
sevmek ve sevişmek
Ararsın, gelir...
Sonra içmek istersin onunla
coşmak,
belki bir deniz kenarında,
ya da bir soğuk hotel odasında
Ararsın, yoktur...
Ararsın, yoktur...
Ararsın yoktur...
Vurursun kendini kadehlere
başka kollarda
başka başka ortamlarda
kaptırısın kendini rüzgara,
nereye savurursa
Sonra birden aklına gelir,
sarılırsın yeniden telefona
Ararsın, karşında...
Konuşursun, kızgınsın,
bir o kadar da arzulu
Gel dersin gelir...
Ait olduğun yerdesin, yanında
sarılırsın
iç çekersin birden
sıcaklığını hissedersin
tam mutlu oldum derken,
yine gitme vakti gelir
yine yalnızsın...
aslında değilsin...
ama yalnızsın...
karışık bir ruh hali sarar yine seni
gözlerin dolar
umursamazsın dünyayı
bir kaos hakimdir hayata
kalbe
yüreğe ve insana
insana dair herşeye nefret duyarsın
kendine de
çünkü o da insan.
İstersin sonra üzülürsün nefretinden
yanına çağırırsın yine gelir
bu böyle devam eder, gider...
taaa ki o gün gelinceye kadar
o gün ki ya mutluluk ya da hüzün getirecek.
İşte aşk bunun adı
ya da keder
ya da kahpelik...
ama en önemlisi de sevgi...
Paylaşılan günler, geceler
yemeler, içmeler,
sevişmeler, güzellikler,
kavgalar ve küsmeler var geride kalan,
ve
yaşanacak olan...

Sen sensin sevgili
bende benim
sen benimsin sevgili
bende senin...