Bugün ayrılığımızın ilk senesi
Ve ben hala seni düşünmekteyim
İçimde ki yaşadığım
Hiç bir duyguya engel olamıyorum
Yokluğunun taze sancılarındayım

Sanki dün gibi geliyor ayrılığımız
Öptüğün günler geliyor aklıma
Bilmem ki ne söyleyim sana
Aldım ellime sensizliği
Savrulup gidiyorum çaresizce

O sonsuz aşkımızı yaşıyorum
Evimizin her bir köşesinde
Elimi attığım her şey sen kokuyor
Masamda sen içtiğim sigaramda sen
Yani anlayacağın baktığım heryerde sen

Teninin kokusu her yanımı sarmış bir halde
Kaçsam olmuyor sussam olmuyor
İçimde ki sessiz çığlıklarım bile ikimize ağlıyor
Peki mutlumusun şimdi bensizken
Hayır sanmam ben var oldukça bu Dünyada
Hep yedekte hep eksik kalacak duyguların

Ve bir an gelecek öyle bir şey yaşayacaksın ki
Ağlamak istesende ağlayayamayacaksın
Tüm gözyaşların içine akacak sessizce
İşte ozaman anlayacaksın sana olan sevdamı
Ama herşey için çok gelecek olacak
Çünkü ben bu dünyadan çoktan gitmiş olacağım

Durup durup hayalim gelecek aklına
Mezarımın başına diz çöküp yalvaracaksın
Ne olur ne olur beni affet diye
Ben affetsem de seni Rabbim affetmeyecek
Gözyaşlarımın bedelini ödeyeceksin
Belki o an ölmek istesende ölemeyeceksin

Unutma sakın bunları ölüler sevemez sanma sakın
Seni ben kıyamete kadar sevmiştim oysa
Peki sen ne yaptın beni diri diri toprağa gömdün
Şimdi ise yokluğunda seni yazan kalemim bile ağlıyor

Sana yazdığım bu sözleri unutma sakın
Ölülerde sevemez sanma sakın kendini aldatırsın
Beş bin yıl geçsede ayrılığımızın üzerinden
Seni seviyorum seni seviyorum
Yaşayan bir ölüde olsam seni seviyorum
Ve kıyamet gününe kadarda seveceğim...