İnan !
şimdi sen gidiyorsun
bana diyorlar ki sabret Sabır seni değil o her şeye ilaç olan zamanları getiriyorsa ben neden senden uzak yılları isteyeyim ki ! Sevmek için dokunmak gerekmiyor diyorum anlamıyorlar ! Sevmek için kokusunu içine çekmek gerekmez diyorum yine anlamıyorlar ! Konuşmuyorum o yüzden Ve tam da bu yüzden Senı nerden özleyeceğimi sasrdm ınan ! insanların hepsınden aynı anda nefret etmek demekmiş senı sevmek En çok ta kendimden nefret ederken sevdim seni İnan ! Rüzgarların soluğumu nerden keseceğini bilemem Ama sen gidiyorsun ya ! Bileklerim kanamak için hava da dua eder ! Bana yine ’sabret güzel şeyler getirecek zaman ’ derler İnanmam ! Seni benden alıpta getirmeyecek olana sabredilir mi ? İşte tam da bu yüzden sabretmek yalan! Ya yarın öldüm ben ya bu gece benden önce sen Sonra hangi gelen güzellik tutar da avutur beni Sonra , sonrası mı kalır öncelerin Seni dünde kalman için sevmedim Ve en çokta bugünde bıraktığın benden nefret ettim inan ! Şimdi bakıyorum da giden sen gülen sen Hayata kalmadığım yerinden başlayan sen Seni sevmeyi hala seviyorsa bu yürek sana benden başka akacak olan bir zaman yok . İnan ! Ne canımı acıtmana üzüldüm Ne de bir hiç uğruna ayrılmamıza Sen yokken ’ her şeyim ’ akıyorsa peşinden Benim için senden başka durulacak menzil yok İnan ! ELİF TUĞÇE BALABAN . |
giden sen
gülen sen
Hayata kalmadığım yerinden başlayan sen
Harikaydı Elif,çokça yürek ezgisiydi........Tebrikler.....