KARANLIK KOKULU OTLARÖlüm, sizin eve sığınan kimsesiz bir çocuktu, sen ondan öğrendin kendine ne kadar uzakta olduğunu; ölüm düşürdü seni ruhunun gurbetine, ve büyük bir yalandan kurtardı; bu yüzden hiç aldanmadın, hiç de mutlu olmadın. Ölüm, ömrünün o yalan yarısını senden aldı, aşka susamış öbür yarısını yakın uzaklıklara saldı; ölüm yüzünden ne kimsenin kimsesi oldun, ne de kimse senin gördüğünü gördü; yaşayan tek yerin o ölü gözlerinde, karanlık kokulu otlar bu yüzden bir tek sana el salladı... Cezmi ERSÖZ |
Ölüm,
sizin eve sığınan kimsesiz bir çocuktu,
sen ondan öğrendin kendine ne kadar uzakta olduğunu;
ölüm düşürdü seni ruhunun gurbetine,
ve büyük bir yalandan kurtardı;
bu yüzden hiç aldanmadın,
hiç de mutlu olmadın.
Ölüm,
ömrünün o yalan yarısını senden aldı,
aşka susamış öbür yarısını yakın uzaklıklara saldı;
ölüm yüzünden ne kimsenin kimsesi oldun,
ne de kimse senin gördüğünü gördü;
yaşayan tek yerin o ölü gözlerinde,
karanlık kokulu otlar bu yüzden
bir tek sana el salladı...
Cezmi ERSÖZ
sizin kaleminizi seviyorum.
saygım sonsuz size sn CEZMİ ERSÖZ.