Eylül Ve Serseri Yalnızlıklarolur ya merak edersen bu aralar beni bil ki inceden inceye sızlıyor bu yürek incinmiş gözyaşları terk ediyor gözlerimi durmaksızın suskun ve küskün izler çoğalıyor yüzümde ve öteleri olmayan iskelede her mevsim biraz daha ölerek bıkmadan usanmadan bekliyorum seni her gün yeni bir güneş doğuyor omuzlarımdaki dağın ardından o bana - ben ona küskün fener adasının ardından kızıl kızgınlığını kusarak hiç konuşmadan gidiyor sonra ve zincirlerinden kurtulmuşçasına tüm serseri yalnızlıklar kuruluyor gecemin sofrasına sonra mı her kadehi sevdana değer acılara kaldırıyorum her yudumda biraz daha yanarken boğazım biraz daha ayılıyor kayıp zamanlara rötarlı pişmanlıklarım böyle işte can özüm anlayacağın dört bir yanın deniz olsa da sönmüyor - devam ediyor alev - alev özlemin ve istesem de küllenmiyor sevdan yüreğimde küllenmiyor uğruna öldüğüm K Ü L L E N M İ Y O R.. 24/Eylül/2007 Avşa Eylül günlüğüm Figen YARAR |
öncelikle değerli yorumunuz için teşekkür ediyorum.
Mevsimlerin suçu yok elbette:) sadece işbirliği yapıyorlar benimle.
sevgiyle kalın..