Bana Harf Öğretene Didâr-ı Yâr OlurumDilimde hecelerim senden gelen tümceyi Kurumuş yüreklere ışıktan nur olurum Günlerim tarumarsa es geçerim günceyi Bana harf öğretene didâr-ı yâr olurum Kalbime mühürledim abecenin yüzünü Dolgun başaklar gibi akıyorum kendime Kalemin karasında terk-i diyar gözünü Yönümü şaşırmadan döneceğim bendime Kumdan kaleler yapar eli kınalı yarım Derdi hüsran yarası yaslanır duvarlara Okul yolu bitse de uzun soluklu kârım Elimde bilgilerden akarım kulvarlara Hüzünlere yatarım gecelerin çarkında Kelebek kanadına kızıl fiyonk takarım Sevinçleri banarım çocukların parkında Meşaleler ardımda hara düşer yakarım Bilirim bu karanlık zifirinden doğacak Çiçekleri sularım bedenim kurumadan Atamın rüzgarında karanlığı boğacak Cehaletin farkında körelip vurulmadan Nefesim gittiğince dokurum yürekleri Rengine gökkuşağı ilmeğini katarım Kalemin kılıcında takarım kürekleri Eğitimin uğruna mahpuslarda yatarım Öğretmen ve öğretenlere… 24 Kasım |
Tebriklerimle, selamlar