Pınarla Hasbihal...Sana emanet etmiştim gönlümdeki tek ışığı Yine karanlığa döndüm söyle nerde o hazarım Sen teselli ederdin ya gözü yaşlı her aşığı Suyunun her çağıltısı ondan kalan âh-u zârım O mu gitti sen mi savdın çok mutluydu başucunda Avutur mu yüreğimi ölüm yok demek ucunda Giderken duruyor muydu verdiğim gül avucunda Çoktan kurumuş olsa da yoktu başka bergüzârım Hani bahar geldiğinde coşacaktık cemrelenip Çiçek çiçek açacaktık maviden umut dilenip Masallar değişecekti zamanın seyrini yenip Bu kadar mı çabuk değdi olmaz olası nazarım Belki de hiç gelmedi o gördüğüm yalnızca rüya Hep çocukça saf ve temiz sonsuz olacaktık güya Gerçeklere mağlup olup bitti şimdi onca hülya Olması gereken buysa neden bu kadar bîzârım Biz ölsek de saklar mısın sırrımızı söyle pınar Düşürme elin diline anlamaz ki bizi ağyâr İçimdeki ince sızı ondan kalan tek yadigâr Sen aktıkça yeşerecek boynu bükük lâlezarım .... |
ok güzel ve ender kullanılan bir ölçü türü.
Tebriklerimle, sevgiler