Bir üniversiteden çıkan iki tâlebe
Hasbihalle geldiler edîpteki edebe

Ahlâkı tartışırken sohbetin esnâsında
Hep edebi gördüler edîbin manasında

Bir camiiye geldi, fakülte tâlebeleri
Hilâle benziyordu o yarım kubbeleri

Geldikleri camii Süleymâniye idi
Ziyâret, ziyâfet-i Rahmâniye idi

Toprağı kokuyordu buram buram yasemin
Kokusu bambaşkaydı havadaki bol nemin

Gülzârında gezdiler, hep güller koklayarak
Dallardaki goncalar açılmış yaprak yaprak

Tâlebelerden biri gelince heyecâna
Şu ebyâtı okudu diğer güzel civâna:

,,Berg-i gülle andelîb-i zârı tekfîn ettilerˮ
,,Bir Gülistân beytini üstüne telkîn ettilerˮ

,,Gül gül dedi bülbül güle, gül gülmedi gittiˮ
,,Bülbül güle, gül bülbüle, yâr olmadı gittiˮ

,,Bir gül, dalında durduğu müddetçe tazedirˮ
,,Bir gül, çelenge girdiği gün bir cenazedirˮ

Bu bahçede bülbüller, güle şiir şakırdı
Kargaların dilinde aşk şimdi bir lakırdı

Bülbülün ilhâmı gül; gülün muradı aşktı
Her gönüldeki aşkın müntehâsı da Hakʼtı

Ne ol Hak kaldı ne de aşkta yektâ hakikat
Akılda ne hikmet var, ne de kalpte şevkat

Daha sonra civânlar, şâdırvâna gelince
Çeşmeler sırlar verdi sâdık bu iki gence

Süleymâniye ağlar, bu çeşmelerle hergün
Bakmayın heybetine içinden bize küskün

Onun iniltisidir, suların şırıltısı
İşitilen Sinânʼın sekerat hırıltısı

Beş yüzyıl önce ölmüş dâhi Sinânʼın rûhu
Ona tabut eylesem ben sefîne-i Nuhʼu

İnan yine de yetmez sermedî şerefine
Semâdan melâike nuzûl etsin tedfine


Soner ÇAĞATAY (17:33) 18 Kasım 2011 / Wuppertal / Almanya

Not: Şiire Vedama giriş kısmı

Kelime:
sefîne-i Nuhʼu: Nuhun gemisi
tedfine: gömmek

,,Berg-i gülle andelîb-i zârı tekfîn ettilerˮ
,,Bir Gülistân beytini üstüne telkîn ettilerˮ (İzzet Molla)

Gül yaprağıyla inleyen bülbülü kefenlediler
Gülistan’a ait bir beyti üstüne telkin olarak okudular.

,,Gül gül dedi bülbül güle, gül gülmedi gittiˮ
,,Bülbül güle, gül bülbüle, yâr olmadı gittiˮ ( Laedrî)

,,Bir gül, dalında durduğu müddetçe tazedirˮ
,,Bir gül, çelenge girdiği gün bir cenazedirˮ (Faruk Nafiz