Ey sarı sesli sevgili !

Çimenler kıskansada deli yeşil gözlerini,
Bütün maviler isyan hazırlığındaydı,
Benden gidişin bir bitiş olmadı bana,
Sonsuz senlikte sensiz sen’e bağlanalı.
Sessizliğe ses diyen felsefeci gibi,
Bildiğini okudu imam sonra kefenledi ikimizi.

Gazeteciler saymasaydı sensiz saniyelerimi,
Matematik düşündüremezdi senin kadar,
Balkondaki serçenin yiyecek bulma çabası,
Kendimden öte karanlıktan aldı gözlerimi.
Bastığın yere toprak de ama geçip gitme,
Hakkını vermeden kapatma açtığım parantezi.

Yağmuru beklemek anlamsız romantik kavga için,
Artık ne bir uyku tutuyor beni nede uyuklama,
Yok eğer kendini bu şiirde bulmaksa emelin,
Panter pembe bir saygıyla incele hecelerimi.
Şeytanı ürküten pazarlık ve isyan bilincin ise,
Zaten nazım geçmez devrik lider yüreğine.....

Kamuran Sav