Günün sessiz edası... / Yine gurbet sabahı /
Hasret dolu matemli bir gecenin son haykırışı...
/.. Çığlık atan bir yürek.. Duyar gibiyim özleminin kalp atışlarını.
Kapalı bir kutu, parmaklıklar arkasından bakan mahsun gözler..
Gardiyan,kesildim...!
Sen aslında bana mahkumsun güzelim!...
Kaçmak kurtulmak mı? Başka kollarda avunmak mı ?
Ne sanıyorsun Sen! Sevda bir oyuncak mı?
Kurtuluşun yok senin... Esirdir bana ezik yüreğin...
Her gün biraz daha kavrulur soğuk bedenin...
Sen aslında bana mahkumsun güzelim!...
Kaçışların bana varan çıkmaz sokaklar...

Kahkahaların rezilliğinin gözyaşları...!
Geçti mi günün sanırsın.. Günün aydınlığını?
Sen aslında bana karanlıksın güzelim!...
Zamanın durmuş senin... Saatin bitmiş senin...
Hep aynı çarkta hep yeniksin... Sen aslında bana bitmişsin güzelim!...
Günaydın güzelim...
Yolun açık değil,aydınlığınsa benim..

Yolun yok senin ama yolcusuda sensin..
Durağın yok senin,bekleyende sensin..
Sen aslında o yolun yolcususun güzelim!..
Adın konmuş bir kere..Kahpe diye... Yazılmışsın fikirlere..
‘’Kim ne etsin ne eylesin... ‘’ Sen çiğnenmeye layıksın güzelim!...
De var git artık kendi davalarına...
Sen Mahkumsun kaldırımlarda solmaya...
/.. Kimbilir belki bir başkasının kollarında. /. Günün aydın olsun.. !!

Aydınlık artık başkasının kollarında...
Günaydın güzelim.