SULTAN ABDÜLMECİT.Sultan Abdülmecit, büyük adammış. İktidar sultanı, törenle anmış. Kadın ve içkiyle, zevk sefa sürdü. Otuz dokuzunda, veremden öldü. Onunla çoğaldı, Osmanlı borcu. Boğazda saraylar, doldurmuş hurcu. Tanzimat fermanı, onunla geldi. Lükse ihtişama, o önem verdi. Onu kötülemem, maksat anlatmak. Bizim görevimiz, gerçekçi olmak. Borçların faizi, onla çoğaldı. Sayısız karısı, çocuğu vardı. Anmak gerekirse, Fatih, Yavuz var. Süleyman dünyayı, dar etmişti dar. İşte bunlar benim, şanlı tarihim. Öksüz kaldı bu yıl, Cumhuriyetim. Atatürk e davet, fotokopiyle. Abdülmecit hanı, anın övgüyle. Ne oluyor bize, olmuyor böyle. Sultanlık mı özlem, bizlere söyle. Türkmendağlı şair, uyanın diyor. Belki de hilafet, geri geliyor. İsterler o devir, gelmeli geri. Mecit dedesiymiş, saltanat devri. HİLMİ CAN. 18.KASIM.2011. (3481) |