dilber-i rânâ
Ben yine bir dilber-i rânâya oldum müptelâ
kaş göz endam değilmidir ondaki ima Şöhret-i aşkından yayıldı nâmı-dâr gönül Yaşadıklarım şâm ü seher oldu ey hüda * Sen bir gül idin bülbül-i âvâre bendim ben doldurdum bakır ıbrık sularda çimlendin gösterişte değilem gözüm yok şemsim açtı bak bağrımda , yetişdi aşkın gülleri * gecenin boşluğunda ay suyamı düştü gördümki güller sarardı döküldü hep küstü koklayamadım ki öldürdün sen oldun çelenkler büstü kaldımı dilber-i rânâ da o aşkın eşi bulunmaz bende ki gücü şiir ceylan yılmaz |