D E Ğ İ Ş E N L E R
Unuttu insanlar kardeş bacıyı
Cepleri biraz para görünce.
Yaşattılar bana bunca acıyı
İnsan sanıpta değer verince.

Hani sevdikleri dayı nerede
Attıkları okun yayı nerede
Canımsın dediğim ayı nerede
Görürüm postunu yere serince.

Adam sanıp değer verdim boşuna
Ben değer verdikçe gitti hoşuna
Bırak sen dayıyı sarıl eşine
Nasıl birbirine sahip karınca.

Belki sözlerim dokunur biraz
İnsan büyüğünden çekinir biraz
Utanır sıkılır sakınır biraz
Ne geçti eline küsüp durunca.

Bir daha arayıp sorma yusufu
Sakın ha gelip görme yusufu
Böyle sırtından vurma yusufu
Otur dur yerinde namus arınca.
17.11.1011

İnsanlar ne oldum demeyecek ne olacağım diyecek.kime iyilik yaptımsa hep sırtımdan vuruldum.Ben ölmedim yaşıyorum.yaşıyorum ama değer verdiğim insanların bana yaptıklarınada şaşıyorum.