Umutsuz Eller
Çırpınır bir serçenin yüreğinde
Öylesine heyecanlı yüreğim Bir servinin uzayan gölgesinde Uzanıp da tutmak ister Sıcaklığında erimek isteyen ellerim. Bir su sesidir gönlümde çağlayan Yangınlara çare sensin Dalıp hayallerin en derinlerine Gözlerinin karasından yediğim Vurgunlara çare sensin. Hasretler yığılır vuslatsız Tutam tutamdır gelecekte yokluğun Her akşam tüter hüzün Sabahı bekleyen gözlerindeki O doyumsuz mahmurluğun. Ben beklerim, sen beklersin Hep ayrılık dokuruz, ayrılık okuruz Ateşler içinde delikanlı, yahut genç kız gibi içimiz Oysa ne kadar uysal, ne kadar sakin Ağır başlı ve mahzunuz. Tetiktedir istekler Etrafta gezer duygular dikkatli Bir rüzgâr uzanır bir yerlerden Okşar yüzümü elin gibi Yumuşaklığınca sıcak, sıcaklığınca şefkatli. Kim bilir Kim bilir hangi yanardağlar avuçlarında Sahipsiz, tütmeyi bekler, Doğmayacak umuttur bebekler Düştü düşecek bir derin uçurumun uçlarında. Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Ben Eylül aynı çok severim
Kim bilir
Kim bilir hangi yanardağlar avuçlarında
Sahipsiz, tütmeyi bekler,
Doğmayacak umuttur bebekler
Düştü düşecek bir derin uçurumun uçlarında.
ve finalda tutulup kaldım muhteşem sözler
tebrikler hocam selam ve saygımla