Olasılık
ben yansımamın adımlarıyım
gökyüzüne merdiven dayamış maviyi indirmeye yere çocukluğun ruhundan koparılmış dünyadan kopmuş günlerdir yağan kar sinme zamansızlığa kokusuz ıslak çamaşırlara yürümeliyim güneye ayaklarım nerede kuzey rüzgarları oyun bu değil mi güneşe uyanmak şubat sabahı kimsecikler yokken yüzümü ve ruhumu arındırmak ellerinde veya sarılarak sessizliğe |
sinme zamansızlığa
kokusuz ıslak çamaşırlara
teşekkürler tebrikler...