hepiniz çocuk oldunuz
bende en az sizin kadar
sizler büyüdünüz
bende büyüdüm sizin kadar
birşey vardı farklı olan
içimdeki büyümeyen çocuk
o hep ağladı birşeylere
kimi yüreğindeki yaraya
kimi hasrete
onu susturmakla geçti bir ömür
bende yoruldum çalışmaktan
hayata yetişmek için koşmaktan
en az inanın sizin kadar
büyümezmi bir çocuk bir ömür
büyümedi gitti kimi utandırdı beni
kimi mutlu etti o haylaz
olur olmaz sevdalara sürükledi
olmayak dualara amin çektirdi
hey hayal hep umut besledi
bunlarla beslendi ama beni tüketti
ben koca adam bir çocukla içimde
geldim gidiyorum aranızdan mızıklamadan
o hep mızıkladı istedi aldı verdi sevdi
sözünü dimlemediğim için bir beni
evet sadece beni sevemedi o çocuk
ben kocaman bir adam o küçük bir gölge
hep önümde hep haylaz zaptolamaz çocuk
şimdi ben emekli bir agacın altında
o bir gönül kırlarda barlarda kızlarla hovarda....