O BİR HAYVAN
O bir karınca.
Yerlerde gezer. Onun ne suçu var. O bir hayvan. Onları insanlar ezer. Beni derinden üzer. O bir kuş. Gökyüzünde uçar. Onun ne suçu var. O bir hayvan. Onlara çocuklar sapanla taş atar. Benim de kafamın tası atar. O bir tilki. Dağlarda gezer. Onun ne suçu var. O bir hayvan. Avcı vurmak ister. Benim de canımdan can gider. O bir köpek. Sokaklarda başıboş dolaşır. Onun ne suçu var. O bir hayvan. Sataştırsan bulaşır. Isırır. O bir kedi. Mutfakta gezinir. Onun ne suçu var. O bir hayvan. Meydana koyarsan yer peyniri, eti. İşte akıbeti. O bir fil. Ormanlarda gezer. Onun ne suçu var. O bir hayvan. Uzatma sakın dil. Seni hortumuyla sular bunu bil. O bir at. Dağlarda, bayırlarda koşar. Onun ne suçu var. O bir hayvan. Üstüne bin tur at. Sakın kıymayın. Var masum bir surat. O bir maymun. Ağaçlara çıkar. Onun ne suçu var. O bir hayvan. İnsanlara insan gibi bakar. Şiirde nedir ? Akıbet ( Arapça ) 1. ( Bir iş veya durum için ) Son, sonuç. 2. ( Zarf ) 2. Sonunda, nihayetinde. |
insan oğlu pek tuhaftır künhüne güç varılır
arslan dersen sevinir de öküz dersen darılır...
aslında ikisi de hayvan ama öküz aslandan dahada faydalıdır da birine öküz dediğiniz de kavga nedenidir...bütün yaratılanları sevmek gerek...güzeldi şiir..kutladım...